"Κους-κους Νο 3 "

Καλημέρα,καλημέρα, καλημέρα!!!!

Μα τι όμορφο πράγμα που είναι να ξεκινάς τη μέρα σου αλλά και την εβδομάδα σου με….μαντινάδες!!!!!

Στο μπαλκόνι του Δ2 στον 3^ο, έπινε τον καφέ της η φίλη μας κι έλεγε:

“Αυτή δεν ξέρει να χτυπά δύο αυγά στο μπλέντερ

Μόνο να ξημερώνεται μέσα στο HondosCenter”

Γλυκομίλητο άντρα πρέπει να χεις κοπελιαααααααααααα

(Μ’ άκουσε; Μ’ άκουσε! Μέσα μπήκε…..)

Και φτιάχνουμε καφεδάκι και πιάνουμε το κουσκουσάκι….

Μωρ τι λουικιένζ ήταν το ντιβανομπάουλο που έφερε η μεταφοτική στο Δ1;;;;;;; Το είδατε; Τι; Κατορζ ήταν; Ίσως τι να σας πω, πάντως Λουδοβίκος ήταν στάνταρ…..

Και τώρα που είπα Λουδοβίκος, τον βασιλιά τον είδατε; Ποιο στέμμα μωρή κουλή; Μεταφορικά το λέω! Καλέ τον βασιλιά των μυρμηγκιών, τον γιο της φίλης απ’ το Α1 στον 1^ο…τούμπανο το παλουκάρι, τούμπανο…..

Στον άγιο Σπυρίδωνα (μεγάλη η χάρη του) στον Πειραιά μάθαμε τελικά τι έγινε; Όχι έ; Καλά, θα ρωτήξω μια φίλη θυρωρίνα απ το Χατζηκυριάκειο να μας πει….

Βρε φιλενάδες; Κρατάτε μυστικό; Γράφτηκα ΚΑΠΟΕΙΡΑ!!!!!!

Ε μα πια, ΖΟΥΜΠΑ ΖΟΥΜΠΑ ΖΟΥΜΠΑ άι σιχτή πια….

Πείτε μου μωρέ τα νέα της ενοίκου απ το Β6 γιατί δεν άδειασα να πάω….

Το ξεπέρασε το εγκεφαλικό; Σπάραξε η καρδιά μου όταν άκουσα τις κραυγιές της…. “Τσάμπα οι Kerastase βρε κερατά…”

Χίλια δίκια είχε η έρμη ελληνίδα μάνα που είδε τους κόπους και τις θυσίες τόσων χρόνων να χάνονται σε μια στιγμή.

Με αίμα δάκρυα κι ιδρώτα σου μάκραινε το μαλλάκι σου λεβέντη μου κι εσύ πήγες και το ξούρισες; Γιατί; Να την ξεκάνεις θέλεις;;;;;;;

Και ο Παντελής Θαλασσινός όμως πρέπει να έπαθε κάτι.Συμφόρεση , ανακοπή, δεν ξέρω πάντως καλά δεν έιναι. Κάποια από δω μέσα που τον έχει φίλο του σφύριξε ότι γράφουμε στίχους και έσκασε ο δόλιος.

Καλέ ναι; Δεν είδατε τον ύμνο μας; Α κορίτσια, άλλη φορά να μην τρέχετε για οδήγηση από τις 10 και στις 12 εκεί θα είναι το…τουτού σας! Να κάθεστε μαζί μας γιατί χάνετε τα καλύτερα.

Ναι, βέβαια!!!! Είχαμε οίστρο εχθές! Βάλαμε μαρτίνι κα ξηρούς καρποί …κι αρχίσαμε να γράφουμε στίχοι…

Του απιστεύτου το τραγούδι μας όμως!!!!

Μια καλοσυνάτη αηδία για τους άντρες ,ένα γλυκήτατο μίσος ,ένα χαμογελαστό «ανάθεμα την ώρα που σε παντρεύτηκα», ένα ταξιδιάρικο «τράβα στη μάνα σου και σκάσε», σαν να μας είπαν γράψτε τον ύμνο της λεσβίας και η καλύτερη θα κερδίσει έναν γάμο στη Δήλο!!!!!!

Μόνο εμείς θα μπορούσαμε να το κάνουμε ΚΑΙ αυτό!!!!!

Ακούστηκαν όμως και κάτι χοντράδες από μέρους μου και κατά την βραδυά ποίησης αλλά και νωρίτερα που θαρρώ πως κάποιες ίσως να πειράχτηκαν.Μωρέ ναι, ζήτησα συγνώμη αλλά σήμερα το πρωί ,βρήκα ένα σημείωμα κάτω απ την πόρτα μου απ την διαχειρίστρια . Το άφησα στον τοίχο μου (δίπλα στην εξώπορτα)να το δείτε όλες γιατί ξέρω πόσο κουτσομπόλες είστε!

Μέσες- άκρες λοιπόν, λέει ότι πρέπει να είμαστε οι εαυτοί μας! Αν λοιπόν ο εαυτός σου θίγεται με τις λέξεις μου και δεν μου το λες, σχώρα με μαντάμ αλλά σε γράφω στις ωοθήκες μου και συνεχίζω ακάθεκτη……

………τα σέβη μου!!!!