Είμαστε Γυναίκες κι αυτό μας κάνει...Μοναδικές!
Μια Ιστορία θα σας πω...
Η ιστορια που θας σας πω ,ειναι περα για περα αληθινη και αφορα ενα παρα πολυ δικο μου
ανθρωπο......τον αδερφο μου.
Οταν ηταν μικρος ειχε και αυτος πολλα ονειρα για την ζωη,η πορεια ομως του ειχε
φιλαγμενες πολλες εκπληξεις.Μεγαλωνοντας εμπλεξε με πολλες και διαφορες παρεες.
Το αποτελεσμα ηταν να μπλεξει με τα ναρκωτικα.
Οι γονεις μου το μαθανε με τον πιο δυσκολο τροπο,οταν ηρθε η αστυνομια σπιτι μας
και τον εψαχνε.Ο πατερας μου χειρουργιμενος τοτε με την καρδια του φοβομασταν πως
θα το ξεπερασει.Απο τοτε ξεκιναει ο γολγοδας ο δικος του και ο δικος μας.
Μπηκε φυλακη και οι γονεις μου και εγω του σταθηκαμε και ελπιζαμε να καταλαβει
το λαθος του και να μπορεσει να στεθει ξανα στα ποδια του.Ηφυλακη τον εκανε ομως
χειροτερο.Μετα απο πολυ αγωνα του πατερα μου ,καταφερε και βγηκε παλι εξω,δυστηχως
ομως αυτα τα κυκλωματα δεν σε αφοινουν ησυχο.Το αποτελεσμα ηταν να μπλεξει στα πιο
σκληρα και στην εμπορια για να μπορει να παρει τη δοση του.
Ο πατερας μου δεν το αντεξε αυτο και τον εδιωξε ,εγω τοτε ειχα και τα δυο μου
παιδια και προσπαθουσα να σταθω στον αδερφο μου,στους γονεις μου,αλλα και να προστατεψω
την οικογενεια μου και τα παιδια μου απο ολο αυτο.Του σταθηκα κρυφα και φανερα,με κατηγορησαν
πολοι τοτε,αλλα εμενα δεν με ενοιαζε.Περασαμε πολλα ολοι μεσα στο σπιτι μου,τον ψαχναμε στα
νεκροτομεια οταν χανοταν ,ειχαμε κανει αποιρες προσπαθειες να μπει σε κεντρα ,αλλα εκεινος
την τελευταια στιγμη παντα εκανε πισω.Εγω παντα διπλα του βραχος..........
Ωσπου ο πατερας δεν το αντεξε ολο αυτο επαθε καρκινο,η καρια του τον προδωσε και τον
χασαμε.Σε ολη την αρρωστια του πατερα μου ο αδερφος μου δεν ηταν πουθενα ουτε στη κηδεια,ο
πατερας μου εφυγε με αυτο τον καημο.Εγω τοτε ορκιστηκα να μην του ξαναμιλησω ποτε........
Ημητερα μου ενα ρακος τοτε ηταν η μονη που εψαξε και τον βρηκε,εκανε τα παντα για πολλα
χρονια μονη της και τον εστελνε απο το ενα καντρο στο αλλο.
Εμεις τα αδερφια δεν μιλουσαμε τοτε,του ειχα πολυ θυμο ο οποιος μου πηρε πολλα
χρονια για να τον ξεπερασω.
Η ιστορια του ομως ειχε καλο τελος και αυτος ειναι και ο λογος που σας την γραφω,εκανε
πολυ και δυσκολο αγωνα και τελικα τα καταφερε και σταθηκε στα ποδια του.Δεν ξερω αν επρεπε
να χαθει ενας ανθρωπος για να σωθει ενας αλλος...........Αυτη τη στιγμη ειναι παντρεμενος,οι δικες μας οι
σχεσεις εχουν αρχισει να γινονται οπως παλια,μαζευουμε σιγα σιγα ολοι τα κομματια μας και προχοραμε
μπροστα.
Ολο αυτο σας το ειπα γιατι πρεπει να καταλαβουμε ολοι μας πως καποια πραγματα μπορουν
να γινουν και στο ικο μας σπιτι,ολα ομως ξεπερνιουνται αρκει να το παλεψουμε και να το πιστεψουμε.
Ανώνυμη