Κους Κους Νο 20 Το Σ/Κ με το Επάγγελμα Γυναίκα

Καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα!

Τι κάνετε επαγγελματίες γυναίκες μου;

Πως πάνε τα κέφια;;;

Αν κρίνω από το ΣΚ που πέρασε πρέπει ακόμη να περπατάτε και να παραμιλάτε.

Όχι;

Ελάτε καλέ, πείτε τα σ’ εμένα αφού ξέρετε πως θα τα μάθω είμαι δεν είμαι παρούσα!

Από πού να ξεκινήσω και τι να σας λέω λατρεμένες μου.

Θα ξεκινήσω απ’ τα νέα του Σαββάτου…

Η Απολλώνια Λύρα άνοιξε τις πόρτες της και μας υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά.

Ένα μεγάλο γυναικείο τραπέζι για μας γεμάτο κέφι και ζωντάνια.

Καταρχήν ήμουν εγώ εκεί και όλα τα φλας ήταν στραμμένα πάνω μας, εννοείται.

Ακόμη και το γατάκι μας αγόρασε καινούρια φωτογραφική μηχανή και κλατς κλουτς δε σταμάτησε να τραβάει φωτογραφίες.

Επειδή όμως ως γνωστόν αυτή και η τεχνολογία δεν λένε να συναντηθούν τη μία έκοβε κεφάλια και την άλλη τράβαγε την ώρα που ξυνόμασταν και σκύβαμε να πιάσουμε τον αναπτήρα που μας έπεσε.

Αυτή βέβαια που έσκυβε περισσότερο ήταν η κοκκινομάλλα μας.

Έσκυβε με μια χαριτωμενιά με ένα νάζι, σούφρωνε και τα χειλάκια της κάθε λίγο και λιγάκι… ώσπου μου το είπε….

Φιλενάδα, μου λέει, τι μωρό είναι η τραγουδίστρια!!!!!

Χοντρό παιχνίδι έπαιξε μαζί της όλο το βράδυ αλλά, δεν βγήκε τίποτα γιατί από τη μία μόλις προσπαθούσα να την συμβουλέψω (η έμπειρη), ξεκίναγε να μιλάει για κάνα τριωράκι η γλωσσοκοπάνα μας αλλά και από την άλλη…. η αοιδός κρυφοκοιτούσε την κομμώτρια όπως και ο σεφ, οι σερβιτόροι, ένας μπάρμπας στη γωνία, ένα ταξιτζής απ’ έξω και καμιά 30ρια ακόμη.

Για τη γλυκιά ξανθούλα μας δεν θα πω πολλά.

Λίγες ώρες πριν ξεκινήσουμε, είχε ντυθεί και μου λέει… «μια χαρά δεν έχω ντυθεί για Εξάρχεια»;;;;; Η Απολλώνια Λύρα βρίσκεται στην Πλάκα….

Οι άλλες κοπέλες της παρέας… κυρίες όμως!!!

Α να τα λέμε κι αυτά!

Με το χειρουργημένο χέρι δεν άγγιξε τίποτα. Με το άλλο… δυο δυο κατέβαζε τα μπυρόνια.

Η φίλη της φίλης που ήταν μαζί δεν είναι ένοικός μας, ακόμη, οπότε… απλά την ευχαριστούμε που ήταν εκεί μαζί μας.

Ξέχασα καμία λατρεμένες μου;

Ε θέλετε να σας πω για την κολλητή μου τώρα;;; Σας φάνηκε νορμάλ; Αφού λέμε είναι κολλητή μου… ο,τι δώσαμε, πήραμε!

Και με πολύ καλό λαλά, ακόμη πιο καλή μάσα, καλό πιοτί και την καλυτερότερη διάθεση, τέλειωσε το Σαββατόβραδό μας.

Κοιμηθήκαμε κάνα δυο ωρίτσες και ξανά προς τη δόξα τραβά το Επάγγελμα…Γυναίκα!

Η μεγάλη μέρα του κοπή τη πίτα!!!

Αυτή τη φορά είπα να το παίξω σοβαρή και συνοδευόμουν (εκτός από την κολλητή) από επιστήμονες ανθρώπους!

Παπούτσια….

Άμα φίλε μου είσαι είδωλο είσαι είδωλο, ΤΕΛΟΣ!

Πιάστηκε το χέρι μου να μοιράζω αυτόγραφα.

Οι περισσότερες εκ των γυναικών, ανήκουν πια στο φαν κλαμπ μου αλλά και ένα αρσενικό. Το μόνο αρσενικό που κατά και καιρούς εισέρχεται στα διαμερίσματά μας.

Ο Master SteF μας, ναι κυρίες μου, και αυτός έχει πλέον αυτόγραφό μου!

Έτσι, να τ’ ακούνε οι οχτροί μου και να σκάνε!!!!

Αυτή όμως που πραγματικά το άξιζε ήταν η γλυκιά μου μπουρμπουλήθρα!!!!

Ήρθε σεμνά και ταπεινά, χωρίς να την πάρουν είδηση τα φλας των παπαράτσι, γονάτισε και πάνω που σκέφτηκα… «ρε φίλε τι γίνεται;;; Θα βγάλει το μονόπετρο τώρα….» μου ζήτησε ένα απλό αυτόγραφο…

Πόση συγκίνηση να αντέξω η διάσημη!

Το μεγάλο σοκ όμως το έπαθα όταν είδα να εισβάλουν στο χώρο κάτι γλάστρες στο ύψος της μπουρμπουλήθρας (χωρίς τα τακούνια) και προς στιγμήν σκέφτηκα ότι μου τα προσφέρει ο παιδότοπος για την τιμή που τους έκανα να παραβρεθώ, δυστυχώς όμως… ήταν για τις διαχειρίστριές μας…..

Και τώρα που είπα τακούνια, τα είδατε καλέ;;;;

Τα τακούνια της μπουρμπουλήθρας;

Ψηλά πολύ δεν τα λες αλλά όταν κάηκε μια λάμπα στο μπαρ, δανείστηκε το ένα ο ηλεκτρολόγος και ανέβηκε να την αλλάξει.

Δεν ξέρω τι άλλο να σας πω απ το πρωινό της Κυριακής!

Ήταν όλα υπέροχα!

Ο χώρος, η πίτα, τα δώρα, οι νεράiδες… μία ήταν;

Ε ρε κούνια που σας κούναγε…

Γκαβές είσαστε καλέ;;;;

Μία ήταν η Φωτεινούλα και μία ο κύριος της ξανθούλας μας, άντε που δεν του δώσατε καμία σημασία…. άντε…

Η συνέχεια που ακολούθησε στου Παπανικολή, εντάξει… εντάξει…

Εκεί δεν ήμουν αλλά… εντάξει!

Μόνο που δεν μπήκατε στην κουζίνα να μαγειρέψετε…

Η τραγουδίστρια κλαίει ακόμη γιατί φοβάται μη χάσει τη δουλειά της….

Ο μουσικός κλαίει ακόμη για τον ίδιο ακριβώς λόγο….

Η  Άννα κλαίει ακόμη που τόσο καιρό δεν είχε σκεφτεί να σας πάρει για χορεύτριες στο μαγαζί της….

Είσαστε μεγάλη ζημιά κοπελάρες μου!!!!!!

Μέσα στο κέφι, τη χαρά και τη ζωντάνια!!!!

Αυτό το ΣΚ ήταν πολύ…. Επαγγελματικά… Γυναικείο και μόνο σ εμάς συμβαίνει αυτό!

Μόνες μας, με παρέα, με τους άντρες μας, χωρίς αυτούς, το Επάγγελμα… Γυναίκα είναι ομαδική αγκαλιά και το γουστάρουμε τρελά!!!!

Αυτάαααααα

Α και κάποια στιγμή θα σας μιλήσω για την ώρα του… Βαγγέλη!

Το ξέρω ότι σας κλείνω απότομα αλλά πάω να γράψω το επόμενο….

Υ.Γ Πολύ σύντομα θα έχετε το επόμενο κους κους το οποίο δεν θα έχει καμία σχέση με κανένα από τα προηγούμενα……

                                   ……τα σέβη μου!!!