Είμαστε Γυναίκες κι αυτό μας κάνει...Μοναδικές!
Μην στεναχωριέσαι μαμά εγώ θα την βρώ και θα στην φέρω...
Aπό πολύ μικρή γνωρίζω ότι η μητέρα μου έχει μία ακόμα αδερφή από τον προηγούμενο γάμο του παππού μου,από τα λεγόμενα της ίδιας,την οποία και η ίδια την θυμάται σαν όνειρο γιατί ήταν πολύ μικρη όταν την συνάντησε τελευταια φορα!
Γνώριζε το όνομα της αλλά τίποτα περισσότερο εφόσον είχε φύγει με την δική της μητέρα για άλλο μέρος..........όταν καμία φορα η κουβέντα πήγαινε προς τα εκεί,σπάνια,γιατί ήταν ένα μικρό αγκαθάκι που πονούσε,θυμάμαι να της λέω,μην στεναχωριέσαι μαμά εγώ θα την βρώ και θα στην φέρω.....και τότε γελούσε και μου έλεγε ''ξέρεις που είναι αγάπη μου και θα την φέρεις?''....
Τα χρόνια πέρασαν και ήρθαμε στον Αυγουστο του 2004,ένα πρωινό κι ενώ πήγαινα για μια υπόθεση της δουλειάς μου και τονίζω ότι γύρω μου υπήρχαν 100 και άτομα μια κυρία με πιάνει στο μπράτσο για να με ρώτήσει αν ξέρω που είναι η υπήρεσια που έψαχνε!
Της λέω ότι κι εγώ εκεί πάω οπότε την συνόδευσα πρός τα εκεί.....και η κουβέντα άρχισε μηπώς και χρειαζόταν βοήθεια μιας και είχε να κάνει με το αντικείμενο της δουλειάς μου. Μου εξήγησε ότι είχε να κανει με μια υπόθεση του πατέρα της που είχε πεθάνει και τότε ρώτησα αφελέστατα ποιός ήταν μήπως και ήξερα την οικογένεια της μιάς και αυτή είχε μεγαλώσει αλλού,και τότε μου λέει το όνομα του παππού μου... ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Πάγωσα και ταυτόχρονα ήμουν χαρούμενη για το ξαφνικό νέο,δεν ήξερα αν έπρεπε και πως να της πώ ποια είμαι αλλά δεν άντεξα να το σκεφτώ πολύ.Της είπα απλά ότι είμαι κόρη της αδερφή της..........κι αυτή στάθηκε με κοίταξε,μ'αγκάλιασε,έκλαψε αλλά εγώ χαιρόμουν πολύ με την σκέψη ότι έστώ κι έτσι την βρήκα,φυσικα της είπα να πάμε σπίτι μας κι όχι στην υπηρεσία,δέχτηκε,κι αν όλα αυτά ήταν συμπτώσεις ως τώρα,όταν χτύπησα το κουδούνι και βγήκε η μητέρα μου έξω.....αναφώνησε το όνομα της...
Ναι είχαν βρεθεί μετά από πολλά πολλά χρόνια,κι από την μονάξια της ζωής της βρέθηκε σε μια πολύπληθή οικογένεια με αδέρφια,νύφες,γαμπρούς,ανήψια,τα παιδιά τους.......μόνο ο παππούς δεν ήταν εκεί......έχω την εντύπωση ότι το αίμα την τράβηξε να ρώτησει εμένα μέσα σε τόσους ανθρώπους ή τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστέυω.
Με εκτίμηση Ε