Είμαστε Γυναίκες κι αυτό μας κάνει...Μοναδικές!
Ο κακός ο χρόνος περνάει... ο κακός ο γείτονας όχι!
Ο κακός ο χρόνος περνάει... ο κακός ο γείτονας όχι, λέει ο σοφός λαός και κάτι τέτοιες στιγμές απλώς υποκλίνεσαι στη σοφία του...
Η αλήθεια είναι πως μέχρι εκείνη τη στιγμή που μετακομίσαμε με τον άντρα μου,αρραβωνιασμένοι σε αυτό το σπίτι ούτε που το φανταζόμασταν ότι θα αντιμετωπίζαμε κάτι τέτοιο... Κι εγώ κι εκείνος στην εργένικη ζωή μας είχαμε υπάρξει ένοικοι διαμερισμάτων και κατοικούσαμε εγώ στον δεύτερο και εκείνος στον τρίτο όροφο. Ουδέποτε δε μας είχε ξαναγίνει παρατήρηση ότι ενοχλούμε τους κάτω ενοίκους. Τώρα δύο τινά συμβαίνουν ή οι προηγούμενοι συγκάτοικοι ήταν τόσο ευγενικοί και συγκαταβατικοί ή οι τωρινοί πολύ ιδιότροποι... ακόμη το ψάχνω...
Όταν μπήκαμε στο σπίτι, τίποτα δεν προμήνυε ότι θα ταράξει την ηρεμία μας. Το σπίτι νεόκτιστο, εμείς πρωτοκατοικούσαμε.Μόλις είχαμε αρραβωνιαστεί και ετοιμάζαμε το σπιτικό για το γάμο. Έπιπλα, συσκευές,διακόσμηση... Τι όμορφη εποχή... Η πρώτη επαφή με τους "αποκάτω" έγινε όχι και πολύ κομψά. Μόλις είχα κρεμάσει τις γλάστρες μου στο μπαλκόνι και τις καμάρωνα. Δεν πέρασε ένα τέταρτο και ντριννν το κουδούνι! Ήταν αυτή! Παρακαλώ,εγώ ευγενική, σε τι μπορώ να σας βοηθήσω;;Σας παρακαλώ, να βάλετε τις γλάστρες σας από τη μέσα μεριά, γιατί η τέντα είναι εκρού και δεν θέλω να τη λερώσετε.Α! μην ανησυχείτε της λέω εγώ οι γλάστρες έχουν πιατάκια. Σας παρακαλώ, μου απαντάει με αυστηρό, επιτακτικό ύφος, να τις τοποθετήσετε από μέσα! και χωρίς άλλη κουβέντα μου γυρίζει την πλάτη και φεύγει. Έμεινα στήλη άλατος! Πήγα και τις έβαλα από τη μέσα μεριά. Λέω, δώσε τόπο στην οργή, μη φανείς αγενής...
Μετά από καμιά δεκαριά μέρες, κι ενώ ετοιμαζόμουν να πάω στο φροντιστήριο όπου εργαζόμουν,ξαναχτυπάει το κουδούνι. Ανοίγω, ήταν ο άντρας της. Πού είναι ο σύζυγός σου με ρωτάει;; Στο σχολείο του απαντώ, θα γυρίσει λίγο αργά σήμερα. Θέλετε να του αφήσετε κάποιο μήνυμα; (ο κύριος ήταν τότε ο διαχειριστής και φαντάστηκα πως θα τον ήθελε για κάποιο θέμα). Όχι, μου λέει μετά κοιτάζοντάς με στα πόδια. Να θα σας παρακαλούσα να μη φοράτε τακούνια μέσα στο σπίτι, γιατί ακούγονται από κάτω και μας ενοχλούν. Ξέρετε, του απαντώ όσο πιο ευγενικά μπορούσα, ετοιμάζομαι να πάω στην εργασία μου, μέσα στο σπίτι δε συνηθίζω να φοράω τακούνια... Και σηκώθηκε και έφυγε. Για άλλη μια φορά είπα από μέσα μου: "Δώσε τόπο στην οργή..." (αναρωτώμενη μέσα μου, γιατί ήθελε τον άντρα μου και δεν το είπε απευθείας σε μένα; μήπως νόμιζε πως εκείνος φοράει τακούνια;;)
Σε λίγες μέρες βλέπω κάτω από την πόρτα μου το εξής σημείωμα δακτυλογραφημένο με την υπογραφή της κυρίας από κάτω:
"Θα σας παρακαλούσα να τηρείτε τις ώρες κοινής ησυχίας, γιατί κάνετε φασαρία το μεσημέρι και το βράδυ μετά τις 12 και μας ενοχλείτε."
Ε!λοιπόν αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα!Παίρνω το χαρτί όπως είναι το γυρίζω ανάποδα και γράφω: "Συγγνώμη αν σας ενοχλήσαμε άθελά μας, όμως εγώ και ο σύζυγός μου τις μεσημβρινές ώρες κοινής ησυχίας λείπουμε στις εργασίες μας και μετά τις 12 το βράδυ κοιμόμαστε. Ελέγξτε μήπως οι θόρυβοι προέρχονται από άλλο διαμέρισμα". Υπογραφή τάδε. Και το ρίχνω κάτω από την πόρτα της. Εκεί άρχισε ο πόλεμος!!
Στην επόμενη συνέλευση επιτέθηκε φραστικά στον άντρα μου λέγοντας ότι δε φτάνει που την ενοχλούμε είμαστε και αγενείς, ειδικά εγώ και ένα σωρό άλλα. Οι υπόλοιποι ένοικοι είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό!! Τέλος πάντων,εγώ έκανα σα να μη συμβαίνει τίποτα,αλλά αυτή ούτε καλημέρα να μας πει.Πέρασε έτσι ο καιρός μέχρι που έκανα την κόρη μου. Μωρό παιδί θα κλάψει, ακόμη και ώρες κοινής ησυχίας, θα λερωθεί, θα πρέπει να το πλύνεις ακόμη και τα ξημερώματα. Μόλις άνοιγα τη βρύση του μπάνιου άκουγα χτύπημα στο πάτωμα από κάτω. Μπα λέω, ιδέα μου είναι.. (ή ίδια έχει έναν γιο μεγάλο, έχει φύγει από το σπίτι, μένει μόνος του, μάλλον ξέρω το γιατί) Τέλος πάντων, κάνω και το δεύτερο παιδί, τα ίδια... Εγώ δεν έδινα σημασία..το τι βρισιά έχω ακούσει από το φωταγωγό δε λέγεται!! Έκλεινα το παράθυρο.
Στην επόμενη συνέλευση επιτέθηκε φραστικά στον άντρα μου λέγοντας ότι δε φτάνει που την ενοχλούμε είμαστε και αγενείς, ειδικά εγώ και ένα σωρό άλλα. Οι υπόλοιποι ένοικοι είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό!! Τέλος πάντων,εγώ έκανα σα να μη συμβαίνει τίποτα,αλλά αυτή ούτε καλημέρα να μας πει.Πέρασε έτσι ο καιρός μέχρι που έκανα την κόρη μου. Μωρό παιδί θα κλάψει, ακόμη και ώρες κοινής ησυχίας, θα λερωθεί, θα πρέπει να το πλύνεις ακόμη και τα ξημερώματα. Μόλις άνοιγα τη βρύση του μπάνιου άκουγα χτύπημα στο πάτωμα από κάτω. Μπα λέω, ιδέα μου είναι.. (ή ίδια έχει έναν γιο μεγάλο, έχει φύγει από το σπίτι, μένει μόνος του, μάλλον ξέρω το γιατί) Τέλος πάντων, κάνω και το δεύτερο παιδί, τα ίδια... Εγώ δεν έδινα σημασία..το τι βρισιά έχω ακούσει από το φωταγωγό δε λέγεται!! Έκλεινα το παράθυρο.
Μια μέρα μας έρχεται ένα χαρτί από το Δήμο,ότι θα μας επισκεφθεί στο σπίτι μια κοινωνική λειτουργός και μια ψυχολόγος,γιατί έχει γίνει καταγγελία για απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών στο σπίτι, ότι ακούγονται φωνές των παιδιών και κλάματα όλη μέρα και νύχτα ότι...
Τρελαθήκαμε!!! Τι ήταν αυτό;Παίρνει ο άντρας μου άδεια από τη δουλειά να δούμε τι ήταν αυτό! Τα παιδιά ήταν στον παιδικό σταθμό και περιμέναμε να δούμε τι θα ακούσουμε... Έρχονται δύο κυρίες από το Δήμο με ένα έγγραφο που έλεγε όσα προανέφερα. Οι δύο κυρίες ευγενέστατες μας είπαν ότι συνήθως τέτοιες καταγγελίες αφορούν περιστατικά παιδιών εγκαταλελειμμένων, που κακοποιούνται κλπ. και ότι μόλις είδαν το σπίτι απόρησαν και οι ίδιες για την καταγγελία και το πρώτο πράγμα που μας ρώτησαν ήταν αν έχουμε εχθρούς στη γειτονιά. Εμείς με τη σειρά μας ρωτήσαμε αν γνωρίζουν ποιος έχει κάνει την καταγγελία. Μας είπαν ότι αυτές έρχονται ανώνυμα, αλλά μπορούμε να πάμε στον Εισαγγελέα Ανηλίκων να το μάθουμε. Μας χαιρέτισαν ευγενικά και έφυγαν. Μαθαίνω πότε έχει ακρόαση ο Εισαγγελέας και μια και δυο στην Ευελπίδων. Η Εισαγγελέας επέμενε ότι δε γνώριζε το όνομα, αλλά αφού την πίεσα μου είπε ότι τους είχε έρθει φαξ από το μία οργάνωση που αφορά ζητήματα κακοποίησης παιδιών.Την άλλη μέρα ο άντρας μου που γνώριζε και τον υπεύθυνο τους τηλεφώνησε να μάθει. Του "τα μασούσαν" και δεν αποκάλυψαν το όνομα του καταγγέλοντος.Ο άντρας μου είπε στον υπεύθυνο ότι θα έπρεπε να ελέγχουν από πού προέρχονται οι καταγγελίες και όχι να τις στέλνουν όλες στον Εισαγγελέα, γιατί μπορεί να πρόκειται για κακόβουλη ενέργεια, ακόμη και για φάρσα. Για αρκετό καιρό είχε διαταραχθεί η οικογενειακή μας ισορροπία...
Τρελαθήκαμε!!! Τι ήταν αυτό;Παίρνει ο άντρας μου άδεια από τη δουλειά να δούμε τι ήταν αυτό! Τα παιδιά ήταν στον παιδικό σταθμό και περιμέναμε να δούμε τι θα ακούσουμε... Έρχονται δύο κυρίες από το Δήμο με ένα έγγραφο που έλεγε όσα προανέφερα. Οι δύο κυρίες ευγενέστατες μας είπαν ότι συνήθως τέτοιες καταγγελίες αφορούν περιστατικά παιδιών εγκαταλελειμμένων, που κακοποιούνται κλπ. και ότι μόλις είδαν το σπίτι απόρησαν και οι ίδιες για την καταγγελία και το πρώτο πράγμα που μας ρώτησαν ήταν αν έχουμε εχθρούς στη γειτονιά. Εμείς με τη σειρά μας ρωτήσαμε αν γνωρίζουν ποιος έχει κάνει την καταγγελία. Μας είπαν ότι αυτές έρχονται ανώνυμα, αλλά μπορούμε να πάμε στον Εισαγγελέα Ανηλίκων να το μάθουμε. Μας χαιρέτισαν ευγενικά και έφυγαν. Μαθαίνω πότε έχει ακρόαση ο Εισαγγελέας και μια και δυο στην Ευελπίδων. Η Εισαγγελέας επέμενε ότι δε γνώριζε το όνομα, αλλά αφού την πίεσα μου είπε ότι τους είχε έρθει φαξ από το μία οργάνωση που αφορά ζητήματα κακοποίησης παιδιών.Την άλλη μέρα ο άντρας μου που γνώριζε και τον υπεύθυνο τους τηλεφώνησε να μάθει. Του "τα μασούσαν" και δεν αποκάλυψαν το όνομα του καταγγέλοντος.Ο άντρας μου είπε στον υπεύθυνο ότι θα έπρεπε να ελέγχουν από πού προέρχονται οι καταγγελίες και όχι να τις στέλνουν όλες στον Εισαγγελέα, γιατί μπορεί να πρόκειται για κακόβουλη ενέργεια, ακόμη και για φάρσα. Για αρκετό καιρό είχε διαταραχθεί η οικογενειακή μας ισορροπία...
Μετά από αυτό ήμασταν σίγουροι ότι αυτοί κρυβόταν πίσω από αυτό, για να μας αναστατώσουν, αφού μήνυση για διατάραξη κοινής ησυχίας δεν ήθελαν μάλλον να κάνουν, γιατί θα έμπλεκαν και οι ίδιοι δίνοντας εκεί τα στοιχεία τους, αφού ανώνυμη μήνυση δε γίνεται.
Μετά και από αυτό σταμάτησε και αυτός να μιλάει στον άντρα μου και απαίτησε να του δίνουμε τα κοινόχρηστα στο ταχυδρομικό κουτί!! Ο άντρας μου φυσικά δεν το δέχθηκε και του ζήτησε λογαριασμό τραπέζης,όταν αυτός είδε την προμήθεια έγινε έξαλλος και πρότεινε σε άλλον ένοικο να τα παίρνει από εμάς και να του τα δίνει. Δώσαμε πάλι τόπο στην οργή. Το βρίσιμο είναι σίγουρο, κάθε φορά που μας βλέπει από το μπαλκόνι να ανεβαίνουμε ή να κατεβαίνουμε, ακόμη και μπροστά στα παιδιά...
Δεν έχει νόημα να συνεχίσω την εξιστόρηση,τα συμπεράσματα είναι δικά σας. Θα πω μόνο, ότι "Ο κακός ο χρόνος περνάει...ο κακός ο γείτονας όχι..."Α.Τ
