Είμαστε Γυναίκες κι αυτό μας κάνει...Μοναδικές!
Σχέση με δυο για το τρελοκομείο
Αχ από που να αρχίσω...Εγώ Ταύρος εκείνος Καρκίνος, εγώ Παναθηναικός εκείνος Ολυμπιακός, εγώ Μαύρο εκείνος Άσπρο όμως αγαπιόμαστε πολύ πάρα πολύ με πάθος ένταση και όλα τα συναφή. Με τρέλα και κορδέλα ρε αδερφέ με δυο λέξεις ωωω
Μέρος 1ο
Ντύνομαι για καφέ φοράω μπότες ψηλοτάκουνες μαύρες, καλσόν μαύρο αδιαφανές, φούστα υφασμάτινη ως το γόνατο στενή, μαύρο μπλουζάκι μακό απλό, μια ζακέτα φούξια, κασκόλ μπεζ και παλτό μπεζ και εννοείται μαλλί και γυαλί στην τρίχα.
Ντύνεται για καφέ φοράει αθλητικά καφέ, φόρμα καφέ, μπλούζα μπεζ και μπουφάν γκρί.
Συναντίομαστε στο καθρέφτη του μπάνιου που θέλω να βαφτώ και θέλει να φτιάξει μαλλί και με κοιτάει και γελάει με ρωτάει
-Για που το έβαλες μωρό
-Καλέ δεν θα πάμε για καφέ
-Για όπερα σε κόβω
-Για γήπεδο σε κόβω
Νευριάζω, νευριάζει ξεντυνόμαστε βάζουμε πυτζάμες και την αράζουμε καναπέ. Τέλεια?Φανταστικά..κορδέλες τα νεύρα
Μέρος 2ο
Είχα τη φοβερή ιδέα να του ζητήσω να πάμε κάπου βράδυ σε κλαμπ/μπαρ κατά προτίμηση σκεφτόμουνα η άμοιρη...
-Αγάπη μου σήμερα θέλω να με βγάλεις βράδυ
-Όπου θέλει το κορίτσι μου
-Το κορίτσι σου θέλει να βγει και να χορέψει, να περάσουμε όμορφα
-Ετοιμάσου και φύγαμε..α θα πάμε με την μηχανή μη βάλεις φούστα
Κατεβάζω μούτρα είχα φανταστεί ένα φορεμάτακι....φαντασία μου πλανεύτρα και τέτοια
Ξεκινάμε λοιπόν και πάμε με τη μηχανή προς το κέντρο..το μυαλό μου στριφογύριζε ρε που θα με πάει, σκεφτόμουν γκάζι χμμ όχι και άσχημα αλλά το περάσαμε, α λέω θα πάμε σε κανα ξενοδοχείο στο μπαρ πάνω που έχει έτσι chill out μουσική..χμμμ όχι και άσχημα αλλά αν φόραγα το φορεματάκι που ήθελα θα ήταν καλύτερα αλλά οκ δεν πειράζει και εκεί που είμαστε Ομόνια και λέω θα πάει ευθεία στρίβει...στρίβει???καλέ που με πάει..ας έχει μπορεί να πάμε κάπου που δεν ξέρω...χμ εκεί στην Πατησίων κάπου νομίζω (δεν θυμάμαι και ακριβώς από το σοκ) στρίβει σε ένα στενό...έλα Χριστέ και Παναγία που πάμε ....Φτάνουμε έξω από ένα μαγαζί ανάμεσα σε μαγαζία και σπίτι μια μεγάλη φωτεινή επιγραφή ΣΟΤΗΣ ΒΟΛΑΝΗΣ εγκεφαλικό, σκοτοδίνη, ζαλάδα, πυρετός, εμετός, διάρροια και όλα μαζί μου ήρθαν εκείνη την ώρα.
-Αγάπη μου κατέβα φτάσαμε.
Καμία ανταπόκριση από εμένα, είχα κοκαλώσει.
-Καλέ φτάσαμε κατέβα μας κοιτάνε οι άνθρωποι θα γίνουμε ρεζίλι.
Κατέβηκα που να μη κατέβαινα και του λέω
-Αγάπη μου αυτό είχες στο μυαλό σου για να κάνουμε απόψε
-Και όχι μόνο...είπε και εγώ απλά χαμογέλασα
Τί χειρότερο μπορούσε να συμβεί δεν φανταζόμουν
Φτάνουμε στην είσοδο και λέει ο πορτίερης
-Καλησπέρα κύριε Τάδε
Σοκ..καλέ τον ξέρουν οι πορτίερηδες..έλεος που έχω μπλέξει και τέτοια. Στο μυαλό μου γινόντουσαν χιλιάδες συνηρμοι..νονός της νύχτας, μπράβος, εγκληματίας, κατακάθη της κοινωνίας κτλ. Ξαφνικά γυρνάει και μου λέει
-Δεν είμαι νονός της νύχτας ξέρω ότι το σκέφτηκες
Ε? Χάζεψα ακούει τη σκέψη μου? Έπαθα ότι ο Mel Gibson ??
-Απλά ξέρω έναν από αυτούς που γράφει τραγούδια στον Βολάνη και ερχόμασταν συχνά.
Α σκέφτηκα γίνετε χειρότερο ώρα με την ώρα το πράγμα.
Μπαίνουμε και καθόμαστε στο μπαρ,και με ρωτάει
-Τί θα πιείς αγάπη
Κόνιο ήθελα να του πω..μια μπύρα σφραγισμένη σε μπουκάλι αποστειρωμένη κατά προτίμηση
Γελάει και μου λέει έλα δεν είναι τόσο χάλια...χαχαχα εκεί γέλασα και εγώ για άλλο λόγο όμως..χαχα καταλαβαίνετε δεν είμαι Κατακουζίνα αλλά οκ μιλάμε για παρακμή.
Φυσικά το μεγάλο όνομα δεν είχε βγει τραγουδούσε μια δεν θυμάμαι καν, το μόνο που θυμάμαι είναι κάτι τεράστια ζιζια και κάτι γαρδένιες ανάμεσα χαχαχαχαχα
Και ξαφνικά χαμηλώνουν τα φώτα, καπνός από παντού και όλοι όρθιοι να φωνάζουν Σότη Σότη...Κάτι άντρες άνω των 50 με κάτι Ρωσίδες να τις πω δεν ξέρω αλλοδαπές θα πω κατάξανθες με καλά προσόντα, με κάτι πούρα και με τις σαμπάνιες να ανοίγονται σαν μπουκάλια Λουτρακίου με νερό ένα πράγμα. Σας λέω πολύ παρακμή, κάτι τύποι στην άκρη του μπαρ να τους έχει πάρει από κάτω και να είναι μαγεμένοι από τους ύμνους του Σότη. Εγώ να προσπαθώ να προσαρμοστώ στο χώρο αλλά να μη γίνετε με τίποτα..χαχαχα
Αυτά θυμάμαι πάνω κάτω μετά κενό...χαχαχα με κέρασε σφηνάκια (τα επίνα με το καλαμάκι χαχα το κοντο που ειναι για το baileys μη γελάτε) ήπια ήπια ήπια και στο τέλος ήπια και μια ακόμη μπύρα να ξεχάσω τον καημό μου...χαχαχα το μόνο θετικό δεν φόρεσα το φόρεμα να μου βρωμίσει κιόλας.
Αφού φύγαμε κάτσαμε λίγο απέξω και με την μηχανή ....φύγαμε λέω οκ ας πάμε σπίτι να κάνω μπάνιο να ηρεμήσω αμ δε....είχε άλλα σχέδια..η ώρα ήταν 05:30 και πως αλλιως μπορεί να κλείσει μια τέτοια νύχτα με ΠΑΤΣΑ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙΚΙΟ φυσικα...Πατσά τρώω αλλά όταν το κάνουμε σπίτι όχι απέξω! Άλλο σοκ αυτό να ρουφάει τον πατσά σαν κάτι θείες που ρουφάνε τον ελληνικό α πα πα...εγώ πήρα μακαρόνια με τυρί σα τα μνημόσυνα ένα πράγμα να ξεχάσω την πίκρα μου...
Και όπως καταλαβαίνετε και πολλά άλλα έχω να διηγηθώ σιγά σιγά γιατί ντρέπομαι χαχαχαχα
Σας φιλώ