Το Επάγγελμα Γυναίκα για την Μαίρη σημαίνει...

Η ερώτηση έπεσε στο τραπέζι... Σκέφτηκα: μμμ δύσκολο να μπορέσω να πω με λέξεις τι είναι για εμένα το Επάγγελμα...Γυναίκα!

Γενικά είμαι κλειστός και ντροπαλός άνθρωπος, καλώς ή κακώς να σας πω δεν ξέρω, βλέπω πάντα το καλό στους άλλους και το έχω πληρώσει πολλές, πολλές φορές! θα πει κανείς, μα καλά πόσο χαζή μπορεί να είσαι και κάθε φορά να την πατάς; Καλά στα 16 είσαι μικρή δεν ξέρεις, άντε και στα 18 που αρχίζεις και καταλαβαίνεις τι εστί βερίκοκο, αλλά και τώρα; τώρα που κοντεύεις στα 30; Τι να πω βρε κορίτσια; Το έχω το κουσούρι... Σκοτώστε με!!!

Την μεγάλη ήττα την έφαγα 6 μήνες πριν το γάμο μου! Φεβρουάριος ήταν θυμάμαι, μόλις είχε βαφτίσει η κολλητή μου τον γιο της και προς μεγάλη μας απογοήτευση πριν τη βάφτιση μάθαμε ότι δεν είμαστε καλεσμένοι στο τραπέζι! Τώρα Θα πείτε: και γιαυτό σκας; Σιγά κουκλίτσα μου παρά είσαι ευαίσθητη και το πήρες τόσο βαριά! Ε ναι λοιπόν, το πήρα βαριά! Γιατί όταν ζεις συγκεκριμένες καταστάσεις με κάποιον που θεωρείς οικογένειά σου και ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που νιώθεις εσύ δεν το νιώθει και ο άλλος πέφτεις από τα σύννεφα! Και αυτή η πτώση δεν λέει να τελειώσει η ριμάδα... Αλλά όλο αυτό ήταν προάγγελος του τι θα γινόταν ακριβώς την επόμενη μέρα!

Χτυπούσε το τηλέφωνο και το σήκωσα! Στο άκουσμα της φωνής της πάγωσα... Ίσως είναι καλύτερα να βρεις άλλη κουμπάρα, μου λέει! Άνοιξε η γη να με καταπιεί! Ως γνωστόν οι Ταύροι δεν αντέχουν να τους αλλάζεις τα σχέδια! Καταστροφή! Τι;, Γιατί; Χιλιάδες ερωτήσεις στην προσπάθεια να καταλάβω το λόγο! Δεν έχω πλέον το χρόνο για να σου αφιερώσω ως κουμπάρα μου λέει! -Μα δεν θέλω τίποτα! Μόνο να με παντρέψεις, τίποτα άλλο... Πέφτει το τηλέφωνο από τα χέρια και ξεσπάω σε κλάματα! Μα γιατί; γιατί; αφού δεν της ζήτησα τίποτα άλλο! Τους μήνες μέχρι το Μάιο ήμουν σε κακή κατάσταση! Μαζί με όλα τα άλλα έπρεπε να βρω και κουμπαρά και ο γάμος ήταν σε 3 μήνες! Τότε ήταν που χτύπησε πάλι το τηλέφωνο: Κοίτα να δεις μου λέει, άμα θες σε παντρεύω άλλα μόνο εσένα γιατί απο τον άντρα σου έχω παράπονα... Τι να πεις και τι να κάνεις; Άστο λέω μέσα μου δεν αξίζει! Η απάντησή μου; Ευχαριστούμε πολύ αλλά... γεια σας!!!

Ο γάμος ευτυχώς έγινε κανονικά! Να είναι καλά οι οικογένειές μας και ειδικά η τρίτη της πρώην παρέας μας και η κουνιάδα μου, που μας πάντρεψε!

Έτσι λοιπόν λίγο μετά το γάμο πέφτω πάνω σε μια ομάδα που έλεγε: Επάγγελμα...Γυναίκα! Μα τι είναι αυτό; σκέφτηκα. Επάγγελμα Γυναίκα; Α! Μάλιστα! Η αλήθεια είναι πως στην αρχή ήμουν διστακτική στο να στείλω αίτημα αποδοχής, θεώρησα ότι αρκετά τράβηξα και δεν θα είμαι έτοιμη για... αλληλεπίδραση με τόσες...Γυναίκες!

Αλλά είπα, σιγά ρε κοπελιά μια ομάδα είναι πως κάνεις έτσι; Βλέπετε φοβόμουν! Φοβόμουν οτι καμία δεν θα καταλάβει την παρουσία μου! Φοβόμουν ότι απλά θα είμαι ένας αριθμός στην προσπαθεια αύξησης των μελών! Φοβόμουν ότι θα δεχτώ αρνητικά σχόλια και ότι με λίγα λόγια καμία δεν θα ενδιαφερθεί για τη γνώμη μου! Και αφού με κατάκλυσε ο φόβος είπα άσε μας κουκλίτσα μου! Κάνε μια προσπάθεια και βλέπεις! Το αποτέλεσμα ήταν ότι πήρα μέρος σε πολλές συζητήσεις και απο πολλές φάνηκε πως εκτιμούν τη γνώμη μου! Έχω ρίξει το γέλιο της αρκούδας και έχω "γνωρίσει" υπέροχες γυναίκες! Γυναίκες που μου φέρονται καλύτερα και απο τις γυναίκες που έκανα παρέα και γνώριζα 10 ολόκληρα χρόνια!

Από την άλλη καμιά φορά σκέφτομαι... Μα πως γίνεται αυτή η τρελοπαρέα να έιναι τόσο καλή απεναντί μου; Χωρίς καν να με ξέρει! Ψέμματα είναι λέω... Αλλά απο την άλλη λέω: νεράϊδες δεν είμαστε; Σε παραμυθένιο ουρανοξύστη δεν ζούμε; Ε! λοιπόν δεν με νοιάζει! Απλά ζω στο παραμύθι! <3 <3 <3

Μαίρη