Το Επάγγελμα Γυναίκα για την Πόπη σημαίνει...

Ζω σε μια κλειστή κοινωνία όπου οι άνθρωποι (απέναντί μου τουλάχιστον) είναι τσιγκούνιδες σε όλα τους επειδή δεν είμαι από τον τόπο τους.
Ή έτσι έχω καταλάβει...
Αυτό σημαίνει ότι οι πραγματικές μου φίλες είναι όλες στην Αθήνα.
Δεν είναι μακρυά απ την Αίγινα αλλά δε μπορώ να τις βλέπω και όσο τακτικά θέλω.
Είμαι άνθρωπος πολύ ευαίσθητος και του καλού του λόγου, που λένε!
Μ' αρέσει να κανακεύω αλλά θέλω κι εγώ το κανακεμά μου.
Εδώ μέσα μπήκα καθαρά για να διαφημίσω τη δουλειά μου και τίποτε μα τίποτε άλλο!
Όμως...
Βλέπω θερμή υποδοχή...
Τι έγινε ρε φίλε λέω; Τόσες είναι εδώ μέσα, εμένα περίμεναν; Θα είναι η τακτική τους...σκέφτηκα!
Προχωρόντας παρακάτω άκουσα πολύ όμορφα λόφια που μου τόνωσαν την αυτοπεποίθηση!
Ναι οκ, λόγια του αέρα θα πει κάποιος απ' έξω.
Όχι παιδιά!!!
Είδα λόγια καρδιάς πακετάκι με πράξεις γι αυτό μιλάω!
Δεν είμαι αφελής.
Το "Επάγγελμα...Γυναίκα" είναι για μένα, πως να το πω...ένα μεγάλο σπίτι, τριών υπέροχων γυναικών που δεν έχει πόρτα!
Μπάινει όποια θέλει και όπως θέλει!
Αχτένιστη, αμακιγιάριστη, ξυπόλυτη, στα κέφια της, στις μαυρίλες της...
Ένα σπίτι που όλες αναζητούσαμε!
Ευχαριστώ λοιπόν το ένστικτό μου που με οδήγησε σ' ευτό το άπορτο σπίτι και μπορώ να αφήνω εκεί μέσα, τις χαρές μου, τις λύπες μου, την τρέλα μου, τις σκοτούρες μου και ότι μου ξημερώνει η κάθε μέρα!!!
Ευχαριστώ Επέγγελμα...Γυναίκα!!!!!

Πόπη