Το 24ώρο μιας Γυναίκας...!

7:00πμ Χτυπά το ξυπνητήρι. Εντός 10 λεπτών έχω σηκωθεί, έχω ντυθεί και τρέχω να ετοιμάσω το πρωινό για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Ξεκινάω τα παρακάλια να σηκωθούν τα παιδιά για να τα ετοιμάσω για το σχολείο. Ύστερα από γλυκόλογα και χάδια ξεκινούν οι φωνές. Αποφασίζουν( ενώ τα νεύρα μου έχουν τεντωθεί και κοντεύουν να σπάσουν) να σηκωθούν. Τα ετοιμάζω με τόση ταχύτητα που ο flashman θα ντρεπόταν αν με έβλεπε.

8:00πμ Έχω μπει στο αυτοκίνητο και ξεκινάω για τη δουλειά. Μπαίνοντας στο γραφείο παρακαλάω να μην πέσω επάνω στο αφεντικό και τα ήδη τεντωμένα νεύρα μου αρχίσουν να σπάνε ένα ένα. Έπειτα από αρκετές προσευχές και παρακλήσεις καταφέρνω να αποφύγω τη μοιραία συνάντηση , κάθομαι στη θέση μου και το οχτάωρο ξεκινάει να μετράει αντίστροφα.

16:00μμ Η ώρα της αναχώρησης έφτασε. Μαζεύω τα πράγματά μου και ετοιμάζομαι να φύγω. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή θα θυμηθούν όλοι ότι πρέπει να μου κάνουν μια ερώτηση ή ότι ως δια μαγείας προέκυψε ένα θέμα που πρέπει να λυθεί άμεσα. Εντάξει μην αγχώνεστε το σχολείο εκτός από ολοήμερο είναι και ολονύχτιο, τα παιδιά μπορούν να περιμένουν και αν νυστάξουν να κοιμηθούν στο σχολείο και να τα πάρω το πρωί. Μα έχουμε τρελαθεί τελείως????

17:00μμ Έχω πάρει τα παιδιά από το σχολείο και ζεσταίνω το φαγητό που έχω ετοιμάσει από το προηγούμενο βράδυ. Ο σύζυγος επιστρέφει από τη δουλειά και μου αφηγείται το πόσο κουρασμένος και εξαντλημένος είναι. Το προσπερνώ γιατί δεν είμαι ακόμα σε θέση να φορέσω τα ρούχα της πάλης.

19:00μμ Έχουμε τελειώσει το φαγητό, έχω μαζέψει το τραπέζι, έχω πλύνει τα πιάτα και έχω κάνει μπάνιο τα παιδιά. Ήρθε λοιπόν η ώρα του διαβάσματος. Καθόμαστε στη τραπεζαρία σαν τους ιππότες της στρογγυλής τραπέζης και ξεκινάω τα χρέη δασκάλας. Εκεί κάπου αισθάνομαι πως το αίμα αρχίζει να ανεβαίνει προς το κεφάλι και η φωνή μου αρχίζει να βγαίνει με δυσκολία.

23:00μμ Τα παιδιά έχουν ήδη κοιμηθεί, έχω μαζέψει τα απλωμένα ρούχα, έχω βάλει πλυντήριο και αρχίζω να μαγειρεύω για την επόμενη μέρα. Ρίχνω ένα γρήγορο σκούπισμα ,σφουγγάρισμα και μέχρι να γίνει το φαγητό, έχω ξεκινήσει να σιδερώνω. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο πολυαγαπημένος μου σύζυγος εμφανίζεται από το πουθενά φρέσκος ,δροσερός και μπανιαρισμένος και ξαπλώνει στον καναπέ, συνεχίζοντας να μου λέει το πόσο κουράστηκε σήμερα στη δουλειά. Εγώ συνεχίζω να παριστάνω τη κουφή κουνώντας καταφατικά το κεφάλι και δείχνοντας του το πόσο τον συμπονώ.

24:00μμ Μόλις τελείωσα το σίδερο, έχω έτοιμο το φαγητό για την επόμενη μέρα και έχω απλώσει τα ρούχα. Οι δυνάμεις μου αρχίζουν να με εγκαταλείπουν σιγά σιγά. Μπαίνω να κάνω ένα μπάνιο. Φοράω τις πυτζάμες μου και κάθομαι στον καναπέ. Ο καλός μου αντρούλης μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με κοιτάζει με απορία. Τον κοιτάζω με βλέμμα που πετάει φωτιές. Όχι καλέ μου δεν πρόλαβα να φτιάξω και γλυκό, αν θες πάρε τα πόδια σου και πήγαινε να αγοράσεις μόνος σου.

1:00πμ Με όσες δυνάμεις μου έχουν απομείνει σηκώνομαι να πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι. Από πίσω μου ακολουθεί το έτερον μου ήμισυ με διαθέσεις που αρχίζουν να με τρομάζουν. Επιταχύνω το βήμα και ρίχνω μια βουτιά στο κρεβάτι από τέτοια απόσταση που νομίζω πως ολυμπιονίκης σε άλμα εις μήκος δεν το έχει καταφέρει ως τώρα. Προσποιούμαι την κοιμισμένη αλλά τα καθήκοντά μου ως σύζυγος και ως γυναίκα φαίνεται πως δεν έχουν τελειώσει ακόμα…

Αυτό είναι ένα τυπικό 24ώρο μου που επαναλαμβάνεται καθημερινά επί μονίμου βάσεως 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες το χρόνο. Είμαι μια καλοκουρδισμένη μηχανή , σε αυτόματο πρόγραμμα που δουλεύει αδιάκοπα. Κι αν κάποια στιγμή αυτή η μηχανή παρουσιάσει δυσλειτουργία ένα φιλί και μια αγκαλιά αρκούν για να την επαναφέρουν στη σωστή λειτουργία χρήσης….!!!!!

Σ.Κ