Χριστουγεννιάτικο κους κους Νο 18

Καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Τι κάνετε καρακουκλάρες μου;

(Που λέει και η… μπουρμπουλήθρα;)

Μωρ τι ρωτάω; Μια χαρά μου είσαστε όλες, σας βλέπω.

Έχετε πετάξει τη σκούφια σας για Χριστούγεννο μανίτσες.

Κάθε μέρα γιορτή το πάμε.

Τη μία γιατί έκατσε το καρύδι όμορφα πάνω στο μελομακάρονο, την άλλη γιατί καλύφθηκαν οι κουραμπιέδες με άχνη, ή… γιατί τα ζουζούνια σας, είπαν καλά το ποίημα.

Ευκαιρία δεν χάσαμε ν αρχίσουμε τις μουσικές και τα κλαπατσίμπαλα.

Το μεγάλο όμως γλέντι ήταν όταν ανακοινώθηκε η νέα διαχειρίστρια του ουρανοξύστη μας!!!

Πολύ δουλειά έπεσε και τα 3 κορίτσια τα έφτυσαν.

Το φέρανε από δω το φέρανε από κει και όλες μαζί συμφώνησαν πως θελαν το… γατί!

Και πολύ καλά έκαναν βεβαίως βεβαίως γιατί της αξίζει.

Είναι ένα άτομο δυναμικό, με απίστευτη αίσθηση του χιούμορ και μυαλό που κόβει τα πτυχία και τα κάνει κομφετί!!!!

Είπατε κάτι; Όχι… μπράβο!

Χαλάλι της και οι μουσικές και τα επιφωνήματα και τα μπράβο και τα ζήτω αλλά και τα ξινισμένα μούτρα που είδα και το καταχάρηκα.

Και πάμε παρακάτω….

Τι έγινε νουμεράκια μου γλυκά;;;

Χάψατε το παραμύθι;

Καταπιείκατε το κουκούτσι;

Το πιστέψατε ότι μου έκαναν φάρσα;

Αχ βρε κουτά μου!!!!

Μιλημένα καλέ τα είχαμε με τον Γρηγόρη.

Η πρόταση που μου έκανε ο Γιώργος ήταν αληθινή και την επόμενη κιόλας μέρα πέταξα για Νέα Υόρκη.

Μετά το τζετ λάγκ βρέθηκα σε καραμουράτο ξενοδοχείο όπου μου έφερε τα συμβόλαια ο Γούντυ Άλεν.

Την υπογραφή μου στον «κήρυκα» την έβαλα με τη χρυσή πένα που μου έκανε δώρο η… Μαντόνα.

Το ίδιο βράδυ φιλοξενήθηκα στη βίλα του Ρίτσαρντ, (τι ποιανού Ρίτσαρντ βρε τσίπουρο Τσιλιλί; Του Ρίτσαρντ του Γκίρ) φάγαμε κινέζικο και μετά με πήγε να δω τα αξιοθέατα της Νέας Υόρκης.

Μου είπε ότι είχε να περάσει τόσο όμορφα από την εποχή του “Pretty woman” και με παρακάλεσε να μείνω όσο περισσότερο μπορώ.

Του εξήγησα ότι δεν θέλω να καταχραστώ τη φιλία του και την ώρα που μου έλεγε ότι από δω και στο εξής θέλει να βλέπω το σπίτι του σαν δικό μου, ακούστηκε μια φωνή που έλεγε…………………..

 « Ρε μαμάααααα, ξύπνα επιτέλους, η ώρα είναι 7:45, το κέρατό μου. Τι ώρα θα ξυπνήσεις τη μικρή; Θα κάνει κάνα μισάωρο να ντυθεί και θα τα πάρω στο κρανίο. Έτσι και χάσω την πρώτη ώρα να στείλεις το Επάγγελμα γυναίκα να δικαιολογήσει την απουσία κι αν δε μπορούν αυτές, στείλε τον Αρναούτογλου, που έχεις και τα κονέ, άιντεεεεεεεεεεεεεε»

Ευχαριστώ πολύ την αφανάρα μου για όλο αυτό που έστησε και πραγματικά το χάρηκα πάαααααααααααααααρα πολύ!!!!!

Το γέλιο που ρίξαμε όλες εκείνη την ημέρα, εύχομαι να μας ακολουθεί για όλες τις υπόλοιπες μέρες αλλά και την χρονιά που έρχεται.

Δεν ξέρω αν θα υπάρξει νέο κους κους μέχρι να μπει το 2014 γι αυτό θέλω να σας ευχηθώ από τώρα τα καλύτερα!!!

Το κάθε σπίτι, έχει τα δικά του προβλήματα, πέρα λοιπόν από υγεία που δεν υπάρχει σημαντικότερο από αυτήν, εύχομαι ν’ αρχίσουν να λύνονται όλα μας τα προβλήματα και σιγά σιγά να βρούμε την ηρεμία και τη χαρά που μας κλέψανε!

Χαμογελάτε κορίτσιααααααααααα

Ό,τι κι αν σας συμβαίνει, όπου κι αν βρίσκεστε, χαμογελάτε.

Και να ξέρετε ότι σας ζηλεύω τώρα πια γιατί εγώ όπου κι αν πάω μ’ ακολουθούν οι «παπαρα-τσοι»……

                          ………..χρόνια σας πολλά!!!!